Het lijkt wel of mijn hoofd vol zit met spinnewebben.
Zoveel gedachten die rond dwalen en spoken. Net 2 dagen thuis geweest vanwege spierspanningsmigraine. Lijkt erop dat het dit jaar vaker opkomt zetten dan anders.
Schoonvader die in het ziekenhuis ligt. Lichamelijk geven de testen niets aan, maar het ziet er naar uit dat zijn lichaam niet meer verder wil. Zijn geestelijke toestand gaat onderzocht worden. 'k Weet niet of dat wel wijsheid is voor hem zelf.
Relatie heeft ook weer hobbels. En kuilen. De liefde is meer aanwezig dan anders. Maar of dat voldoende is om door alles heen te komen? Er moet namelijk wel vertrouwen, openheid en communicatie zijn. En beloften kunnen niet zo maar gemaakt worden.
Ach, vroeger was alles beter, toen hadden we alleen kuilen en nog geen drempels.
Heb ik de juiste keuzes gemaakt een paar jaar geleden? In veel opzichten wel.
Maar heb ook twijfels over dingen. Heb ik teveel opgegeven? Of geef ik te veel op? Hoop ik teveel?
Vooral: heb ik onterechte hoop?
Maar twee dingen die me daar antwoord op kunnen geven, één daarvan is Vadertje Tijd.
Ach, laat ik me nu niet gek maken. Ik ga er gewoon weer voor. Het is de moeite waard. En ja ik blijf hoop houden. Op veel dingen. Zonder hoop kan je namelijk net zo goed besluiten te stoppen met leven.
Maar vooral hoop ik dat ik de deadline van 2 januari 2012 niet hoef uit te voeren...
Wil je even een sterkte wensen
BeantwoordenVerwijderenHoop dat je dromen mogen uitkomen